جنس ضعیف

فالاچی تا آخر عمرش از مصاحبه‌اش با امام خمینی به عنوان «نقطه‌ی طلایی تمام عمر کار حرفه‌ای‌اش» نام می‌برد. نثر خاص اوریانا بسیار خشن، گاهی خوشبینانه و گاهی بسیار بدبینانه است. کتاب «جنس ضعیف» فالاچی، نتایج مطالعاتش بر موقعیت‌های ممکن برای یک زن در جامعه است که ناشی از زن بودن او یا تابوهایی اجتماعی است. او به کشورها و مناطق مختلفی همچون پاکستان، هند، سنگاپور، جاکارتا، ژاپن، هاوایی، سفر کرده و مشاهداتش را از جایگاه اجتماعی و فرهنگی زنان این مناطق به روی کاغذ آورده است. ازدواج، نقش زنان در جامعه و خانواده، پوشش آنها و توانایی‌هایشان موضوعاتی هستند که فالاچی به آنها پرداخته است. او پس از سفرها و مطالعات خود و در انتهای کتاب می‌نویسد: «وقتی با نگاهی درست به وضعیت زن از این سر تا آن سر جهان بنگریم، می‌بینیم که عموماً به طور غیرطبیعی و در اشتباهی محض سر می‌کنند؛ مانند حیوانات در باغ وحش از مردان جدا زندگی می‌کنند و هیچ یک از آن‌ها، آن‌طور که باید از سعادت حقیقی و از مزایای اصلی جنس خود بهره مند نیستند. فالاچی عقیده دارد در جهان امروز، همه‌ی زنان کم و بیش راه غلطی را پیش گرفته‌اند که به جزء رنج و عذاب، پایانی ندارد؛ آن هم به دلیل برداشت غلطی از دو کلمه که امروز بر سر زبان همه‌ی زنان جهان است، یعنی استقلال و پیشرفت...»