Toggle Zoom

تصویر دوریان گری

0 از 0 رای

انتشارات :

توضیح : تصویر دوریان گری داستان مردی به نام دوریان گری است. دوریان گری مدل نقاشی، مردی به نام بسیل هال‌وارد می‌شود. بسیل هال‌وارد هنرمند و نقاشی انگلیسی است که تحت تاثیر جمال و زیبایی بی نقص دوریان قرار گرفته است. او معتقد است تصویری که از دوریان کشیده است، بهترین اثری است که تاکنون کشیده است زیرا او بخشی از روح خودش را در آن نقاشی به جا گذاشته است. دوریان گری از طریق بسیل با مردی به نام لرد هنری آشنا می‌شود. لرد هنری مسائلی مانند زیبایی شناسی و لذت‌گرایی را به دوریان یاد می‌دهد و دوریان بعد از فهم این‌ حقیقت که زیبایی‌اش فانی است دست به کارهایی می‌زند و تصمیماتی می‌گیرد... اسکار وایلد در مصاحبه‌ای گفته است که هر سه شخصیت رمان تصویر دوریان گری در واقع بازتابی از شخصیت خود من هستند: « بسیل هال‌وارد، کسی است که من فکر می‌کنم هستم؛ لرد هنری کسی است کی دنیا از من می‌بیند و در نهایت دوریان کسی است که من دوست دارم باشم.»

پارت 1 :

دانلود

تصویر دوریان گری (The Picture of dorian gray) یک رمان فلسفی است. اسکار وایلد این رمان را برای اولین بار ماه جولای 1890 در ماهنامه‌ی لیپینکوت چاپ کرد. زمان چاپ این رمان، ویراستار مجله درون مایه‌ی داستان را نامتعارف دانست و حدود پانصد کلمه از آن را بدون اطلاع اسکار وایلد سانسور کرد. با وجود این سانسور و حذف بی‌دلیل، بعد از انتشار رمان تصویر دوریان گری منتقدان ادبی ادعا کردند رمان وایلد به شعور و اذهان عمومی توهین کرده است. اسکار وایلد از خود و کتابش در برابر این اتهامات دفاع کرد و برای پایبندی به دفاعیاتش مجبور شد هنگام بازنویسی داستان تصویر دوریان گری برای چاپ مجدد در قالب کتاب، بخش‌هایی ازآن را حذف کند. نسخه‌ی طولانی‌تر و بازنویسی شده‌ی داستان تصویر دوریان گری در سال 1891 چاپ شد. نکته‌ی ویژه‌ی تصویر دوریان گری مقدمه‌ای بود که در آن اسکار وایلد درباره‌ی زیبایی شناسی (Aesthetics)، حقوق نویسنده و موضوع «هنر برای هنر» توضیحات کاملی نوشت. اسكار وایلد رمان تصویر دوریان گری را چند بار بازنویسی کرد. اولین نسخه‌ی این داستان، همان نسخه‌ای است که در ماهنامه لیپنیکوت منتشر شد، این نسخه 13 فصل دارد. نسخه‌ی بعدی در واقع نسخه‌ی بدون سانسور ویراستار است که وایلد برای انتشار به ماهنامه لیپنیکوت فرستاده بود و انتشارات دانشگاه هاروارد در سال 2011 این نسخه را منتشر کرد. انتشار نسخه‌ی طولانی‌تر این کتاب که وایلد سال 1891 در بیست فصل تکمیل کرده بود، هم بر عهده‌ی انتشارات دانشگاه هاروارد بود.